Toen lang geleden de eerste pc's in de huiskamer verschenen, was mijn familie-, vrienden- en kennissenkring verdeeld in twee kampen: zij die alles van computers wisten en zij die er één hadden. Zij die er alles van wisten, waren vaak op bezoek bij de bezitters. Niet alleen om de gietijzeren kast, 8 MHz processor en amberkleurige karakters te bewonderen, maar ook om te helpen als hij 'het' niet deed. De problemen van de pc-eigenaars waren meestal niet van technische aard; het steeds terugkerende thema was dat de trotse bezitter geen idee had van wat dat 'ding' eigenlijk kon. De pc was een statussymbool.