Niets menselijks is mij vreemd. Elke dag heb ik er weer last van : ik kijk naar de wereld, en zie hem door de brillen die ik heb. En met diezelfde brillen benader ik problemen en hun mogelijke oplossingen, met de gereedschappen die ik door mijn manier van kijken heb leren ontwikkelen en hanteren. Ik zie de spijkers, en pak mijn hamer. Herkenbaar?